عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ) قَالَ: قَالَتِ الأَنْصَارُ لِلنَّبِيِّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) :

اُقْسِمْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ إِخْوَانِنَا النَّخِيلَ، قَالَ: “لاَ”، فَقَالُوا: تَكْفُونَا الْمَئُونَةَ وَنُشْرِكُكُمْ فِى الثَّمَرَةِ، قَالُوا: سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا.

Ebû Hüreyre (ra) anlatıyor:

Ensar, (Medine"ye hicretten sonra) Hz. Peygamber"e (sav), “Hurmalıkları(mızı) bizimle (muhacir) kardeşlerimiz arasında taksim et.” dediler. Hz. Peygamber, “Hayır (olmaz).” buyurdu. Bunun üzerine ensar, (muhacirlere), “Hurmalıkların (bakım ve sulama) işlerini siz üstlenin; biz de sizi mahsule ortak yapalım.” dediler. (Resûlullah"ın bunu onaylaması üzerine muhacir ve ensar) “İşittik ve itaat ettik.” dediler.

(B2325 Buhârî, Müzâraa, 5)

***