kulu ve resûlüdür.” der ve kelime-i şehâdet gelir diline. “Böyle diyeceğini biliyorduk.” der melekler. Ardından kabir aydınlanır ve genişler. “Bari dönüp bu rahatlığımı aileme haber versem!” der mümin. Münker ve Nekir melekleri, “Uyu, sevgilinin uyandıracağı bir damat gibi, bir gelin gibi uyu, yeniden diriltilinceye kadar.” diyerek müjdelerler o mümini. Öylece uyuyuverir mümin. İmanı dilinden kalbine inmemiş olan münafık ise, Hz. Peygamber hakkındaki aynı soruyu, “İnsanların dediklerini duyunca ben de benzer şeyler söyledim. İşin doğrusu o peygamber mi değil mi bilmiyorum.” diye yanıtlar. Kaburga kemikleri birbirine geçecek kadar sıkıştırılır kabri. Öylece azap içinde kalıverir mahşer gününe kadar.50
Dua ve Selâm Elçileri
Melekler yeryüzünü dolaşıp Allah"ı anan, onu yâd eden toplulukları ararlar. Bulduklarında “Koşun, gelin arayıp durmakta olduğunuz şeye!” diyerek sevinçle seslenirler birbirlerine. O topluluğu çepeçevre kuşatırlar. Allah sorar:
—Bırakıp geldiğinizde kullarım ne yapıyordu?
— Seni tesbih ediyor, tekbir getiriyor, sana hamd ediyor ve seni övgü ile anıyorlardı.
—Peki, beni gördüler mi?
— Hayır.
—Görselerdi nasıl olurdu?
— Eğer seni görselerdi, sana daha çok ibadet eder, seni daha çok över, daha çok anarlardı.
—Benden ne istiyorlar?
— Senden cenneti istiyorlar.
—Cenneti gördüler mi?
— Hayır ya Rabbi, vallâhi onu görmediler.
—Görselerdi ne olurdu?
— Eğer görselerdi daha arzulu, daha hırslı ve daha hevesli olarak onu isterlerdi.
—Hangi şeyden sakınıyorlar?
— Cehennemden.
—Cehennemi gördüler mi?
— Hayır, vallahi onu görmediler.
—Görselerdi nasıl olurdu?
