عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ: أَنَّ امْرَأَةً نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ فَمَاتَتْ، فَأَتَى أَخُوهَا النَّبِيَّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) فَسَأَلَهُ عَنْ ذَلِكَ، فَقَالَ: “أَرَأَيْتَ لَوْ كَانَ عَلَى أُخْتِكَ دَيْنٌ أَكُنْتَ قَاضِيَهُ؟” قَالَ: نَعَمْ. قَالَ: “فَاقْضُوا اللَّهَ فَهُوَ أَحَقُّ بِالْوَفَاءِ.”

İbn Abbâs"tan rivayet edildiğine göre, bir kadın hacca gitmeyi adamış fakat gidemeden ölmüştü. Bunun üzerine kardeşi Resûlullah"a (sav) gelip bu durumda ne yapılacağını sordu. Allah Resûlü (sav) de ona, “Kardeşinin bir borcu olsaydı, onu öder miydin?” diye sordu. O, “Evet” diye cevapladı. Bunun üzerine Allah Resûlü, “O hâlde Allah"a borcunuzu ödeyin. Çünkü Allah vefa gösterilmeye daha lâyıktır.” buyurdu

(N2633 Nesâî, Menâsikü"l-hac, 7)