عَنْ أَبِى الْأَحْوَصِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: أَتَيْتُ النَّبِيَّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) فِى ثَوْبٍ دُونٍ فَقَالَ:

“أَلَكَ مَالٌ؟” قَال: نَعَمْ. قَالَ: “مِنْ أَيِّ الْمَالِ؟” قَالَ: قَدْ آتَانِيَ اللَّهُ مِنَ الْإِبِلِ وَالْغَنَمِ وَالْخَيْلِ وَالرَّقِيقِ قَالَ: “فَإِذَا آتَاكَ اللَّهُ مَالاً فَلْيُرَ أَثَرُ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَيْكَ وَكَرَامَتِهِ.”

Ebu"l-Ahves"in naklettiğine göre, babası şunları anlatmıştır:

“Dağınık bir kıyafetle Hz. Peygamber"in (sav) yanına gitmiştim. Bana, "Senin malın var mı?" diye sordu. "Evet" dedim. "Ne gibi malların var?" diye sorunca, "Allah bana deve, koyun, at ve hizmetçiler ihsan etmiştir." şeklinde cevap verdim. Bunun üzerine,"Madem Allah sana mal ihsan etmiş, o hâlde Allah"ın nimet ve cömertliğinin belirtileri üstünde görünsün." buyurdu.”

(D4063 Ebû Dâvûd, Libâs, 14; T2006 Tirmizî, Birr, 63)