I. KAVRAMSAL ÇERÇEVE
A) Din-Vahiy-Nübüvvet
İnsan, eşref-i mahlukâttır. En güzel surette yaratılmış, akıl ile donatılmış bir varlıktır. Allah"ın mükerrem kıldığı, aralarından elçiler seçerek dünya hayatında bir varoluş sınavına tâbi tuttuğu gaye varlık insan. İnsanın varlık gayesi Allah"ın varlığını, birliğini ve hâkimiyetini kabul edip sadece O"na kulluk etmektir.
Allah, âlemi insan aklının kavrayabileceği mükemmel bir düzenle yaratmıştır. Bu düzen, insan aklını Kâdir-i Mutlak olan, eşi ve benzeri olmayan bir tek ilâhın varlığını ve hükümranlığını kabul etmeye çağırır. “Akıl sahiplerini kendi istekleri ile iyilikleri yapmaya sevk eden ilâhî bir nizam”1 şeklinde tanımlanabilecek olan din de insanı Allah"a imana, itaat ve kulluk etmeye davet eder. Din, bireysel ve toplumsal birçok imanî ve ahlâkî ilkeler getirerek insana Allah"a kulluğun yol ve yöntemlerini öğretir. Kur"ân-ı Kerîm"de; “(Ey Muhammed!) Şüphesiz biz o Kitab"ı sana hak olarak indirdik. Öyle ise sen de dini Allah"a has kılarak O"na kulluk et.” ve “Oysa kendilerine, dini yalnız Allah"a halis kılıp O"nu birleyerek Allah"a kulluk etmeleri, namazı kılmaları, zekâtı vermeleri emredilmişti. İşte doğru din budur.” 2 âyetleriyle bu hakikate işaret edilmiştir. Yine Kur"an"ın beyanı vechile “Allah katında din İslâm"dır.” 3
İslâm, insan tabiatına ve fıtrata en uygun dindir. İslâm"ın özü, Allah"a tam teslim olmayı ve sadece O"na kul olmayı ifade eden “hanîflik”tir. Nitekim Yüce Allah, “(Habibim) sen yüzünü bir hanîf olarak (dini sadece Allah"a has kılarak) dine, Allah"ın o fıtratına çevir ki O, insanları bunun üzerine yaratmıştır• ”4 buyurmuş, Resûlullah (sav) da bir hadisinde Allah"ın bütün insanları hanîf olarak yarattığını söylemiştir.5 Bir başka hadiste Allah"ın en sevdiği din olarak ifade edilen6 “hanîflik”,Kur"an"da, “Millete İbrâhîme hanîfen” 7 ifadesiyle İbrâhim Peygamber"e izafe edilmiştir. Son peygamber Hz. Muhammed Mustafa (sav) peygamberlik geleneği içinde kendisini, bir