için nasıl o iyilik her işlendiğinde sevap yazılıyorsa kötülükte de durum böyledir.7 Bu sebeple ne zaman bir insan öldürülse Kâbil"in günah defterine de bir not düşülmektedir.
Yüce Allah"ın mükemmel biçimde yarattığı ve kendi ruhundan üflediği insan,8 yaratılmışların en üstünüdür. İçinde taşıdığı ilâhî öz ile yeryüzüne halife olarak gönderilmesi, onu her türlü saygıya ve hürmete lâyık kılar. Böylesine değer taşıyan insana yapılabilecek en büyük haksızlık ise, hiç şüphesiz onun canına kıymaktır.
İnsan hayatına son vermek, Yüce Yaratıcı"nın verdiği canı almak, her şeyden evvel O"na karşı işlenmiş en büyük günahlardan biri olduğu gibi, aynı zamanda bir insanlık suçudur. Zira birini öldüren kişi, Allah"ın kutsal saydığı hayat hakkını yok etmekte ve bu davranışıyla başkalarına da kötü örnek olarak bu fiilin yaygınlaşmasına sebep olmaktadır. Böylece toplumda korku ve güvensizliğin hâkim olmasına yol açmakta ve insanların huzur içinde yaşamlarını sürdürme imkânlarını ellerinden almaktadır. İnanan bir insanın haksız yere canına kıymak öyle büyük bir suçtur ki Peygamberimiz, “Gökte ve yerde olanların tümü bir mümini öldürmek için işbirliği yapsalar, Allah onların hepsini yüzüstü cehenneme yuvarlar.” buyurmuştur.9
Allah Resûlü, kişiyi cehenneme götüren büyük günahlar arasında, Allah"a ortak koşmayı ve adam öldürmeyi zikretmiştir.10 İkinci Akabe Biati"nden itibaren Resûl-i Ekrem"in yanından ayrılmayan Medineli meşhur sahâbî Ubâde b. Sâmit, Resûlullah"ın, “Allah, zulmen (haksız yere) bir mümini öldüren kimsenin, ne tevbesini ne de fidyesini kabul eder.” buyurduğunu naklederken; kendini Kur"an öğretmeye adamış sahâbî Ebu"d-Derdâ ise, “Mümin, haram bir kanı dökmedikçe salih amellerde koşmaya devam eder. Ama haram bir kan dökerse (hayır yolundaki ilerlemesi) kesilip sona erer.” buyurduğunu rivayet etmiştir.11 Zira Allah"ın verdiği canı almak sadece O"nun yetkisindedir. Dolayısıyla cana kıymak, Allah"ın yetkisine doğrudan müdahale anlamına gelmektedir. Bu sebeple cinayet, Allah"ı inkârla birlikte zikredilmiş; savaş, meşru müdafaa yahut hukukî bir hükmün gereği dışındaki bütün hayata son vermeler cinayet olarak kabul edilmiş ve haram kılınmıştır.
İslâm insan hayatını kutsal saymış ve onu korunması gereken beş temel esastan biri olarak kabul etmiştir. Sevgili Peygamberimizin ifadesiyle, “Müslüman"ın Müslüman"a malı, ırzı (şeref ve namusu) ve kanı haramdır (dokunulmazdır)...” 12 Veda Haccı esnasında ashâbına birkaç defa hitap eden Allah Resûlü, bu hutbelerden birinde onlara, içinde bulundukları saygın
