yatırımı olmak üzere dünya metaını da ihmal etmemek gerekiyordu. Allah Resûlü de bu güzel teşbihiyle bunu anlatmak istiyordu.
Ensardan bir kadın, Hz. Âişe validemizi evinde ziyaret etti. Bu esnada Peygamber Efendimizin hasırdan yapılan döşeğini gördü. Onu Peygamberi"ne münasip görmemiş olsa gerek, evine döner dönmez hediye olarak kabaca yünden yapılmış bir döşek gönderdi. Eve geldiğinde bu yeni yatağı fark eden Hz. Peygamber, “Bu nedir?” diye sordu. Hz. Âişe, “Yâ Resûlallah, ensardan falanca hanım bana geldi, yatağınızı gördü de evine gidince bunu gönderdi.” diye cevap verdi. Hz. Peygamber, “Onu geri gönder!” dedi.
Hz. Âişe olayın devamını şöyle anlatır: “Onu geri göndermedim. (Doğrusu, böyle bir döşeğin) benim evimde bulunması çok hoşuma gitti. Resûlullah bu uyarısını üç defa yaptı ve şöyle dedi: "Vallahi yâ Âişe, eğer istersem Allah bana altın ve gümüş dağları ihsan eder." ”11
Hz. Peygamber insanı rehavete sevk edecek ve kendisini ibadetten alıkoyacak eşyaları kullanmazdı. Hz. Hafsa"ya, “Allah Resûlü"nün senin evindeki yatağı nasıldı?” diye sorulduğunda o şu cevabı vermişti: “Yünden dokunmuş kalın bir kilimi ikiye katlardık. Onun üzerinde uyurdu. Bir gece, şunu dörde katlasam onun için daha yumuşak olur, dedim. Bu maksatla kilimi onun için dört kat yaptık. (Ne var ki Hz. Peygamber) sabahleyin kalktığında, "Bu gece benim altıma ne serdiniz?!" diye hayretle sordu. Biz, “Bu senin her zamanki yatağın. Biz sadece onu dörde katladık ki daha yumuşak olsun.” dedik. Bunun üzerine, “Siz, onu yine eski hâline getirin. Zira onun yumuşaklığı, gece namazıma mani oldu.” buyurdu.12 AncakResûlullah Efendimiz kendisi kişisel bir tercih olarak rahat bir yatak istememekle beraber, ashâbına böyle bir tavsiyede bulunmamıştı.
İnsanların ihtiyaç duydukları eşyaya sahip olmaları en doğal haklarıdır. Bunların da en başta gelenleri oturulacak bir ev, vücudu örtüp soğuktan ve sıcaktan koruyacak giyecekler ve hayatın devamını sağlayacak gıda maddeleridir.13 Ancak yaşadığı dönemin maddî şartlarını da dikkate alan Hz. Peygamber, eşya kullanımında abartıya ve israfa kaçılmamasını istemiştir.14 Ayrıca gösteriş ve övünme amaçlı giyim tarzını da yasaklamıştır.15
Peygamber Efendimiz bütün ömrünce ifrat ve tefritten sakınmış ve sergilediği mütevazı hayatıyla ashâbına örnek olmuştur. O (sav), içinde bulunduğu toplumda günlük hayatta revaçta olan birçok eşyayı, bir