“Allah bana beş konuda emir vererek, hem benim bunların gereğiyle amel etmemi hem de size bunlarla amel etmenizi emretmemi istedi. Bunlardan ilki sadece Allah"a kulluk edip O"na hiçbir şeyi ortak koşmamanızdır... Allah size namaz kılmanızı emretti... Size orucu emretti... Size sadaka vermeyi emretti... Size Allah"ı zikretmenizi emretti...” 61
Bu arada Hz. İsa da olgunluk çağına ulaşmıştı artık. Esmer,62 salınmış düz saçlı,63 orta boylu64 ve al yanaklıydı.65 Sima olarak, Hz. Peygamber"in bildirdiğine göre Urve b. Mes"ûd es-Sekafî"ye benziyordu.66 Allah Resûlü"nün Hz. İsa"yı benzettiği Urve, Tâif"in ileri gelenlerindendi. Hatta Kureyşli müşrikler, “Bu Kur"an, iki şehrin birinden bir büyük adama indirilseydi ya!” 67 derken kastettikleri kişilerden biri Urve b. Mes"ûd"du. Urve, Peygamberimizin Tâif muhasarası sonrası dönüşünde onu takip etmiş, o Medine"ye varmadan ona yetişmiş ve Müslüman olmuştu. Sonrasında İslâm"ı anlatmak üzere kavminin yanına dönmüş ama ne yazık ki kavmi onu şehit etmişti.68
Otuz yaşına kadar Nâsıra"da yaşayan Hz. İsa"ya Cebrail ilk vahyi indirmiş ve Allah"ın onu peygamber olarak seçtiğini bildirmiş, insanları Allah"ın yoluna davet etmesini emretmişti.69
Hz. İsa"ya peygamberliğinin henüz müjdelendiği bu dönemde İsrâiloğulları bir tuzak peşindeydiler. Zira Hz. Yahyâ"nın insanları tevhide çağırması ve insanların da bu çağrıya kulak vermesi, dönemin Filistin valisi Herodos"un ve bir kısım Yahudi din adamının hoşuna gitmemişti. Hz. Yahyâ, insanları merhamete, paylaşmaya, eşitliğe, tek Allah"a ibadete çağırıyordu. Bu çağrıların halk tarafından kabul edilmesini kendi iktidarı ve çıkarları adına bir tehdit olarak gören Herodos, kendisinin dinen meşru olmayan bir evlilik yapmasına karşı çıkan Hz. Yahyâ"nın öldürülmesini emretti. Hz. Zekeriyyâ"ya duyulan öfke, sonunda Hz. Yahyâ"yı da bulmuştu. Bu öfkenin sahipleri İsrâiloğulları, nihayetinde onu da şehit ettiler.70 Peygamber katilleri olan, adaleti emreden insanları öldüren bu kimseler, Kur"an"da elem dolu bir azap ile müjdelenmişlerdir.71
Artık Hz. İsa tevhid mücadelesinde yalnız kalmıştı. Her yerde peygamber olarak gönderildiğini, ilâhî vahye mazhar olduğunu ve kendisine kitap verildiğini ilân ediyordu. Ancak, İsrâiloğulları inatlarında ısrar ediyorlar ve daha önce kendilerine gönderilen peygamberlerden istedikleri gibi ondan da mucizeler bekliyorlardı. Hz. İsa bir gün halkının karşısına geçip onlara şöyle seslendi: