davranışlarda bulunmaya da özen göstermiştir. Nitekim bir gün ashâbıyla birlikte oturuyorken yanından bir cenaze geçmiş, o da hürmeten hemen ayağa kalkmıştı. Sahâbîler, Peygamber Efendimizin bu davranışına bir anlam veremeyip, “O bir Yahudi"dir.” deyince, Allah Resûlü “O da bir can değil mi?” diye cevap vermişti.69 Onun bu tavrı, insanlık onuruna saygı göstermenin en güzel ifadesi olsa gerektir.
Resûlullah, Yahudilerin can sıkıcı tavırları karşısında alttan almayı tercih etmiş, kendisine beddua etmelerine rağmen sükûnetini bozmamış, hatta böyle bir olaya hiddetlenen Hz. Âişe"yi yatıştırarak ona yumuşak huylulukla hareket etmeyi telkin etmiştir.70 Kendisine hizmet eden bir Yahudi çocuk hastalanınca onu ziyarete gitmesi,71 kendisini yemeğe çağıran bir Yahudi"nin davetine icabet etmesi,72 Resûl-i Ekrem"in Yahudilerle yürüttüğü doğal insanî ilişkilerin örnekleridir. Hayber"in fethini müteakip evlendiği, Nadîroğulları reisi Huyey b. Ahtab"ın kızı Hz. Safiyye"yi,73 Yahudi olmasından dolayı kendisini incitenlere karşı daima korumuş, üstün meziyetlerini dile getirerek teselli etmiştir.74 Sevgili Peygamberimiz hayata gözlerini yumduğunda da zırhının, Medine"de ticaretle uğraşan Ebu"ş-Şehm adındaki bir Yahudi"den aldığı borca karşılık rehin olarak muhafaza edilmekte olduğu nakledilmektedir.75
Görüldüğü üzere Yahudilerle ilişkilerini kin ve hırs üzerine bina etmeyen Hz. Peygamber (sav), onları hiçbir gerekçe göstermeden topraklarından sürebilecek kadar güçlü olduğu bir durumda bile kendileriyle iyi geçinmek istemişti. Zorlu bir kuşatma sonrası yapılan anlaşma gereği, Hayber Yahudilerinin canlarına dokunmayarak onların şehri terk etmelerine izin vermesi, hatta ürünlerini bölüşmek kaydıyla topraklarını kendilerinin işletmesine müsaade etmesi76 bu tavrın en belirgin örneklerindendi. Ancak Allah Resûlü, son derece iyi niyetli ve hoşgörülü tutumuna rağmen, Yahudilerden aynı karşılığı görememişti. Medine Şehir Devleti"nde huzur ve sükûnet ancak ihanet eden ve düşmanlıkta ısrarcı olan Yahudilerin sürgün edilmesiyle sağlanabilmişti.
