Bir gün adamın birisi Hz. Peygamber"e gelerek, “Ey Allah"ın Resûlü, beni bir hayvana bindir!” dedi. Hz. Peygamber (sav) de “Biz seni bir dişi devenin yavrusuna bindirelim.” diye şaka yaptı. Espriyi anlamayıp şaşıran adam, “Ey Allah"ın Resûlü! Ben dişi devenin yavrusunu ne yapayım?” deyince Peygamber (sav), “Her deveyi bir dişi deve doğurmuş değil midir?” diye cevapladı.14
Sevgili Peygamberimiz çevresindeki her yaştan ve kesimden insanla bu türden diyaloglar kurardı. İnsanlarla olan rahat iletişimi etrafındakilere de kendisine şaka yapma rahatlığı bahşetmişti. Meselâ, Avf b. Mâlik el-Eşcaî Tebük Savaşı"nda Resûlullah"ın çadırına gelip selâm vermiş, Allah Resûlü de, “Gir.” diye seslenmişti. Avf b. Mâlik çadırın küçüklüğünü ima ederek, “Tamamen mi gireyim yâ Resûlallah!” demiş, Hz. Peygamber de, “Evet, tamamen gir.” diye karşılık vermişti.15 Peygamberimiz bir gün torunları Hasan ve Hüseyin"i iki omuzuna oturtmuş hâlde ensardan bir topluluğun sohbet meclisine girdiğinde onu bu hâlde görenler, “Atınız ne kadar güzelmiş!” diye şaka yapmaktan kendilerini alamamışlardı. Her ne kadar oradakiler, Hasan ve Hüseyin"e hitap etmişse de Hz. Peygamber, “Onlar da ne iyi binicidirler!” diye şakaya karşılık vermişti.16
Bu örnekler Resûl-i Ekrem"in insanlara duyduğu sevgi ve muhabbeti ortaya koymaktadır. Onun insanlarla şakalaşması, bu tür hareketlerin hafiflik olmadığını ve ağırbaşlılıkla çelişmediğini göstermektedir. Sahâbeyi anlatan, “Birbirlerine karpuz atıp şakalaşırlardı. Ciddi meselelerde ise işlerinin adamı olurlardı.”17 ifadesi ve “Sahâbe gülerler miydi?” sorusuna, İbn Ömer"in, “Evet! Kalplerindeki iman da dağlardan daha büyüktü.”18 şeklindeki cevabı tam da bunu ifade etmektedir.
Sevgili Peygamberimizin, “Kul, şaka yaparken yalan söylemeyi ve doğru da olsa gösterişi terk etmedikçe gerçekten iman etmiş olmaz.” 19 sözü ise kişinin dindarlığına zarar veren şeyin şakalaşmak olmadığını, şakacıktan da olsa yalana tevessül edilmesi olduğunu bildirmektedir. İbn Uyeyne, “Mizah kötü müdür?” sorusuna, “Aksine sünnettir.” diye cevap vermiş, “Ancak, güzel ve nezih yapıldığı sürece...” diye de eklemiştir.20
Şaka yaparken bile olsa Müslüman"ın doğruluktan ayrılmaya hakkı yoktur. Allah Resûlü, “Ben, her zaman sadece doğruyu söylerim.” dediğinde bu inceliği kaçıranlar ona, “Yâ Resûlallah! Sen bize şaka yapıyorsun ama!” demişlerdi de Peygamber (sav) ısrarla, “Ben, her zaman sadece doğruyu söylerim.” buyurmuştu.21 Bu bir buyruktu aynı zamanda... Mümine ciddi işlerinde olduğu gibi şakalaşırken de en temel hasletini terk etmemesini salık
